Rozdział 4

Po lekcjach wróciłam z Kate do domu. Postanowiłyśmy, że zostanie u mnie na noc, a jutro pojedziemy na zakupy. Oglądałyśmy filmy i gadałyśmy. Poobgadywałyśmy trochę ludzi ze szkoły, ale to chyba normalne. Około 1 miałyśmy niekontrolowane ataki śmiechu. Zasnęłyśmy po 2.

~ 11:00 następnego dnia. ~

- Gdzie one są? – Stałyśmy na przystanku i jak zawsze czekałyśmy na spóźnioną Lexi i Iz. Odjechał nam już jeden autobus. Jak przegapimy jeszcze jeden to je zabiję.

- Hej, sorry za spóźnienie ale jak zwykle na ostatnią chwilę kazali mi wyjść z psem – Iz zaczęła się tłumaczyć. Dobrze, że w ogóle przyszły.

- Dobra, dobra. Przyzwyczaiłyśmy się – Czekałyśmy na autobus, który po 10 minutach już nas zawoził do galerii.

Zakupy zaczęłyśmy od dolnego piętra. Po półtorej godzinie kupiłam sobie 2 bluzki i czerwoną koszulę w kratę.

- To teraz na kawę? – Zaproponowałam. Rano nic nie jadłam, a teraz byłam głodna i chciało mi się pić.

- Jeszcze do H&M – Kate już chciała biec do sklepu ale powstrzymały ją nasze protestujące jęki – Proooszę – Zrobiła maślane oczka i w końcu uległyśmy.

Chodziłam między regałami, podczas gdy Kate biegała po sklepie jak szalona. Lexi i Iz miały już powoli dosyć. Poszły usiąść na kanapach przed przymierzalniami.

Znalazłam lekką, kremową sukienkę, spodnie i bluzkę. Nie nosiłam sukienek ale postanowiłam przymierzyć. Poczekałam jeszcze na Kate, która zbierała każdą rzecz z wieszaka. Obładowane poszłyśmy do przymierzalni. Iz już wstała z kanapy z myślą, że może wychodzimy ale gdy nas zobaczyła opadła na siedzenie załamując się. Wpakowałyśmy się do osobnych kabin i zaczęłyśmy się przebierać. Ubrałam spodnie z bluzką i od razu zakochałam się w tym zestawie. Teraz przyszła kolej na sukienkę. Ubrałam się i przejrzałam się w lustrze. Nie było tak źle.

- Amy pokaż się! – Lexi krzyczała z korytarza. Tak wyglądały każde nasze wyjścia do sklepu. Darłyśmy się do siebie nie przejmując się tym, co ludzie pomyślą.

Wyszłam z przymierzalni.

- Woow, musisz ją kupić. Nieziemsko pasuje do tych skarpetek – Iz zaczęła się śmiać.

- Haha, bardzo śmieszne – Wróciłam do przymierzalni.

- Ale musisz ją wziąć! Serio – Lexi nadal krzyczała.

- Ej, ja cię jeszcze nie widziałam, wyłaź – Kate otworzyła drzwi, gdy się rozbierałam i byłam w samej bieliźnie – Noo, śliczna ta sukienka. Tylko trochę prześwituje, nie sądzisz? – Zaczęła się śmiać, a ja wypchnęłam ją za drzwi. Taa, kocham nasze wspólne wyjścia.

Ubrałam się i miałyśmy czekać na Kate. Nie chciało mi się siedzieć więc poszłam jeszcze raz przejść się po sklepie.

- Serio, powinnaś wziąć tą sukienkę – Za sobą usłyszałam dobrze mi znany, męski głos. Niall uśmiechał się do mnie.

- Boże, powinnam cię pozwać o prześladowanie mnie.

- Może faktycznie powinnaś – Uśmiech nie schodził mu z ust. Jak mnie to irytuje. Czy on nie okazuje innych emocji?

- Amyy, gdzie jesteś? Nie mów, że znowu gdzieś znalazłaś jakąś śliczną sukienkę i postanowiłaś ją przymierzyć? – Kate darła się na cały sklep. Lekko się zaczerwieniłam, a nie chciałam żeby Niall to zobaczył.

- Idę! – Odkrzyknęłam jej – Powinnam już iść.

- Wy zawsze się tak zachowujecie w miejscach publicznych? – Chłopak był w szoku.

- Tak? Nie, to to jest nic – Uśmiechnęłam się tajemniczo do niego i odeszłam w stronę kas. Zapłaciłyśmy za zakupy i poszłyśmy do Starbucksa.

***

 Dochodziła godzina 20. Zrobiłam sobie coś do jedzenia i usiadłam przed komputerem. Miałam jedną nieprzeczytaną wiadomość. Otworzyłam ją. Była od Nialla. ‘Hej, masz jakieś plany na jutro? Może byśmy gdzieś razem wyszli?’

‘ Może być, masz jakieś konkretny pomysł? ‘

‘Co powiesz na kręgle?’ - odpowiedź przyszła prawie od razu.

‘Ok, to gdzie i o której?’

‘Przyjdę po ciebie. Bądź gotowa o 11’

‘ Ok.’

Przez resztę wieczoru oglądałam film. Później poczytałam książkę i poszłam spać.